Pomem İntibak Deneyimi(Bayan Aday) – 2

Pomem (Bayan Aday) İntibak Deneyimi

İntibakın ilk günü kapıda ailemizle vedalaştık. Sıraya girdik bavullarımız kontrol edildi.Dosyalarından bizim sınıf ve koğuşlarımıza baktılar. Tabi ben heyecanlıyım ve istekliyim ya bir, iki gün öncesinden hepsini öğrenmiştim. 😂 Neyse. Sonra sırayla part part bir polis abi eşliğinde koğuşlarımıza bizi aldılar. Ben o an ağladım babamdan ayrıldığım için değil ama istediğim yerde olduğum için ağladım. Her bir anımda yattım kalktım şükrettim. Sonra koğuşa girdim kimse yok.

Bambaşka bir ortam bir sürü yatak. En fazla 14 kişilik odalar. Ben de 14 kişilik odadaydım. İlk odaya birileri girmeye başladı ben eşyalarımı dolaba yerleştiriyordum tabii. Yadırgadım biraz dik ve sert durdum istemsiz.İlk nabız yokladım. Sonra zamanla ısındım.Artık her şey başlamıştı benim için.

Artık ben bir yere aittim ve benim serüvenim başlamıştı. Herkes birbiriyle konuşmaya çalışırken ben hep yalnız durmayı tercih ettim başta. Sonra alıştım insanlara. Sevdim, saydım ve bir şeyler paylaşmaya devam ettim.

İlk bizleri yanılmıyorsam sınıflarda topladılar. İlk neler oldu onu tam hatırlamıyorum ama genel olarak anlatabilirim. Sınıfımıza geçtik bekledik komiserlerimizi. Komiserlerimiz geldi tanıştık. Sonra komiserimiz sınıf mümessili seçmek istedi. Ben hemen el kaldırdım kendinden emin ve dik bir şekilde tereddüt etmeden. Benden başka kaldıran da yokmuş zaten
Sonra seçildim abi. Çok mutlu oldum. Daha önceden tecrübem zaten vardı. Severek yaparım dedim. Sorumluluk almayı seviyorum diye.

Bize okul tanıtıldı abi. Gezdirildi. Ne yapılmalı ne yapılmamalı, ne cezadır vs. söylendi. Her bir şeyi can kulağıyla dinledim. Olabildiğince Selda temkinli ol dedim. Cezaya yer yok hayatında. Kontrollü ol. Buraya nasıl geldiğini hatırla.

Bize sabah 6’da spor salonunun önündeki içtima alanında olacaksınız denildi. Her sabah o saatte toplanıp kızlar ve erkekler ayrı yerlerde koşmak üzere dağılıyorduk. Hemen hemen hergün 45 dakika boyunca koşuyorduk sonra egzersiz hareketleri. Daha sonra serbest yemek içtimasına kadar. 7.15’te de yemek içtimasına alınıyorduk. Yemek duası yapıyoruz her zaman. “Allahımıza hamdolsun, milletimiz var olsun” diye. Her bir anımda hamd olsun diyordum. Allahın varlığının farkındayım, beni koruduğunun da güç ve dayanıklılık verdiğinin de. O yüzden her bir anım çok güzel geçti.

Sonra abi saat 08.00’da herkes sınıflarında içtima alacak emriyle toplanıyorduk. Sabahları toplandığımız zaman dikkatimi düzensizlik çekiyordu arada istemsiz müdahale ediyordum sınıflara. Ama kesinlikle kötü amaçla değil, hepimizin iyiliği için. Belki de yapım da değişik ondandır. Müdahaleciydim, düzenleyiciyim. Duramıyorum düzensizlik görünce.

Hergün istisnasız 8.sınıf diye bağırırdım sınıfımı düzene sokmak için. Arkadaşım Mustafa ile iyi yapıyorduk görevimizi şükür. Sınıflara komiserler gelirdi. Bize sınıfa gelince nasıl tekmil verilir öğrettiler, kendimizi nasıl tanıtırız öğrettiler. Herkese yaptırıyorlardı. Uygulamaya dökünce tabii daha iyi oluyor.

Sabah 9’da tekrar içtima alanında toplanıyorduk abi. İlk günden ceza yiyenler de oldu. Şınav, sürünme. Bunlar olması gereken olası şeylerdi zaten. Ben ceza olarak görmedim ama öyle gösterdim bazen. İnsanlar korkunca niyeyse yapmıyorlar. Yaptırım insanları korkutuyor. Bana ödüldü çünkü ben nasıl geldiğimi biliyordum.

Bize düz çök, kalk, eller ensede çök kalk bazen yavaş bazen hızlı. Squat, kademeleri olsun direkt olsun yapıyorduk düdük eşliğinde. Şınav olmazsa olmazımızdı. 45′ sağa dön, sola dön şınav vaziyeti al. Bir, iki diyerek şınav pozisyonuna geçip bitince de aynı şekilde kalkıyorduk.

Sırada hiza almalar, sınıflar arası mesafe, derin kol, dirsek teması vs vs. Her şeyi öğrettiler bize. He bu arada bize küçük kitapçık dağıtıldı intibak eğitimi bitene kadar okuyun denildi disiplin yönetmeliğiyle alakalı. Her şey yazıyordu arada. Bize sözlü olarak sırada oturtup bilgiler verilirken sorular da soruluyordu. Rütbeler olsun, duruşlar olsun vs. herşey yazıyordu.

Komiserlerimizin hepsi çok kaliteli keza polis abilerimiz, ablalarımız da aynı. Kantincisinden tutun, öğrenci işlerine, çaycısına hepsi. Revirdeki abimiz de candır.

Öğlen yemeği içtiması alınıp 12.30’da yemekhaneye giriyorduk. 02.00’de dersliklerde olunuyordu. Komiserlerimiz o aralarda gelirler kuralları anlatmaya devam ederlerdi, genel bilgilendirmeler yaparlardı. 3, 4’te de yanılmıyorsam içtima olurdu. Bize tören geçiş yürüyüşlerini öğrettiler tören içtima alanında. Sıralanmayı, çarkları, durmayı, davul eşliğinde yürümeyi, bayraklar arasında selamlamayı her şeyi öğrettiler. Hem eğlenceli hem de yorucu. Dizler ve kollar asla aşağıya inmemeli.

Bayrak selamlaması keskin olmalı denildi. Olabildiğince yapmaya çalıştım. Çok kontrollüydüm. Kötü yanı kıyafetlerimiz ikinci hafta sonra geldi. O zamana kadar klasik kıyafetlerle spor yaptık ama olsun ben eğlendim. 😊
Akşam olunca da 17.30’dan sonra yatakhane serbest yemek içtimasına kadar. Bu her zaman böyle olmadı ama. İçtimalar uzun oldu.

Yemek içtiması akşam 18.30’da yapılıyordu. Yapıldıktan sonra da
Sınıflara geçiliyordu. 20.00’da dersliklerde oluyorduk. Komiserlerimiz geliyordu yoklamalar alınıyordu.
Sonra abi bazen dersi geç bitiriyorlar da yatış saatine kadar tutuyorlardı bazen de erken saatinde bırakıyorlardı.

20.45 ders bitimi. Sonra yatakhane sonra 22.45 yatakta oluş 23.00 yatış saatiydi. Aralarda her gün farklı şeyler oluyordu. Günde 3,4,5 defa içtima alıyorduk. Bu sporla alakalı yemekhane içtiması hariç.
TÖren yürüyüşü bayrak yürüyüşü yapıyorduk.

Kollarımız güçlensin silahı daha iyi tutalım diye şınav çekiyorduk ya da çöm kalk eller ensede vede ceza denilse de ceza değildi aslında bizim için bir ödül. Beni tek zorlayan şey şınavı çakıl taşlarında çekiyor olmamızdı. O can acıtıyor. Ellerimiz kıpkırmızı oluyordu. Ama olsun diyordum. Ne zaman zorlansam yorulsam Selda asla pes etme diyerek daha güçlü kalkıp yaptığım hareketi daha iyi yapıyordum.

Allahın adını anmam hareketleri yaparken en içten şekilde dua ediyor olmam bana güç verdi dayanıklılığım daha da arttı. Rabbım ısımızı kolaylaştırıyor, yürekten iste ve emek ver yeter ki.

Eğitime gidince artık günlük tutacağım normalde intibakta yapacaktım fakat o kadar yoğun oluyorduk ve yorgun düşünüyordum ki elime kalem kağıdını alıp not düşürmüyordum. Görevler dışında bir şey yazamıyordum. Şükür intibak bitti. Sağlık da çok iyi şükürler olsun. Herkes 2 gün koştururken ben 3 gün koşturdum. İlk gün karışıklık oldu barkodumuz çıkmadı üç arkadasın. Sabrettim bitti o da. Kısacası her şeyin bası sabır sabır sabır.
Allah sabredenlerle beraberdir diyorum.

S.GÖKÇAY (23.Dönem Polis Adayı)

Pomem İntibak Deneyimi(Erkek Aday) – 1