Osmanlı tokatı nedir ?
nesilden nesile dilden dile süregelmiş efsanelere konu olan Osmanlı tokatı, Esasında Osmanlı ordusunda bir dövüş tekniğidir.
Bu dövüş tekniği o kadar meşhur olmuştur ki neredeyse tüm dünyada bilinir hale gelmiştir.
Tabi bu tokatın da kendine özgü kuralları ve hatta bunun bir rajonu vardır. Öncelikle Osmanlı zamanında iki kişi bir kavgaya tutuştuğu zaman bir birlerine yumrukla saldırı yapmazlardı. Çünkü yumruk kavganın raconuna ve ruhuna uygun görülmemiştir. Hatta yumruk atanlar halk arasında ayıplanır ve kınanırdı.
unutmayalım ki Osmanlı tokatı sıradan bir kavga eylemi değildir. Bunun yeri ve zamanı vardır. Gelelim Osmanlı tokatının esas kullanım alanına…
bu tokat tabiki sadece kavgalarda sinirlenince kullanılmazdı. Çoğunlukla ordu sefere çıktığında bazı askerler tarafından da kullanılmıştır.
Bu tekniği bazı askerler kullanmıştır diyoruz çünkü sadece bunun eğitimini alıp alanında uzman olmuş kişiler hakiki manada Osmanlı tokatı atabilirlerdi.
Peki bu efsane tokatı nasıl ortaya çıkmıştır.
Osmanlı ordusunda en ön safta azaplar denilen güçlü ve kalıplı askerler bulunurdu. Bu azap askerleri düşmanla ilk olarak karşı karşıya gelenlerdi.. Karşılaştıkları düşman hafif zırhlı olduğu için azap askerleri bunların bir vuruşta boyunlarını kırmışlardır. Hatta vuruşma o kadar şiddetli ki bir hale gelirdi ki şamar sesinden savaş meydanı adeta inlerdi.
Azaplar tüm şiddeti ile tokatladıkları düşmanın boynunu kırarken diğer düşman askerleri de ağır zırh ve silahlarını kuşanmaya çalışırlardı. Böylece azaplar düşman tarafını hem şoka uğratmışlar hemde büyük oranda zaiyat verdirmişlerdir. Azapalrın bu stratejisi sayesinde Osmanlı ordusu hem hamle olarak öne geçmiş hemde büyük saldırı için zaman kazanmış olur.
Peki ölüm saçan, dehşet veren beyin patlatan bu azaplar nasıl eğitilirdi. Şimdi buna bakalım
Azap askeri oalcak kişiler çok küçük yaşlarda kabul edilirdi. Seçmeler ise büyük bir titizlik ve sıkı bir mülakat sonucu yapılırdı. Bu çocuklar sürekli olarak hamurlu yiyecekler, pirinç ve bol proteinli gıdalarla beslenirdi. Böylece bu çocuklar adeta izbandut gibi heybetli ve azametli olurlardı. Erken yaşlarda askerlik eğitimlerine başlarlardı.
Eğitimleri oldukça sıkı olup adeta günümüzün bordo bereli askerlerine dönüşürlerdi. Eğitimlerin en önemli ve olmazsa olmaz bölümü ise mermer tokatlama aşamasıdır. Bu eğitimi uzaun yıllar yaptıkları için elleri ve kolları adeta bir ayının pençesi kadar güçlü olmuştur.
Azaplar arasında en tehlikeli olanları Başı bozuk delibaşlardır.
Deli başlar adeta ölüm makineleridir. Acıma ve merhamet duyguları yok denecek kadar azdır. Savaş zamanı üzerlerine beyaz kefenleri giyip en önde siperlerde beklerlerdi. Ölümden asla korkmazlardı en büyük özellikleri de buydu. Düşman deli başlara yaklaştıklarında delibaşlar atlı düşman askerlerinin atlarını bir vuruşta devirirlerdi. Osmanlı tokatı okadar etkili olurdu ki şamarı yiyen atın kafa tası çatlar at orada can verirdi. Ölüm kusan, dehşet saçan azap askerleri, önlerine çıkan tüm askerlerin beyinlerini patlatırdı. Günümüzde yapılan bazı kazılarda insan ve atların kafa tasının çatladığı ve ya büyük oranda tahribata uğradığı anlaşılmıştır.
Sonuç olarak bu askerler çok zor ve çetin eğitimlerden geçmiş zaman içinde ordunun en etkili, en tehlikeli unsurları haline gelmişlerdir. Ölümden asla korkmazlar ve düşmana asla acımazlardı. Bir vuruşta insan ve atların boynunu kırar ve beyinlerini patlatırlardı. Bundan dolayıdır ki tüm dünyaya ün salmış ve kahraman olmuşlardır.
